Pokój 710

- A książe nie raczył poinformować chociażby, że zamierza spędzić wieczór z "uroczą brunetką"? Oczywiście gdybym to JA spędziła z jakimś facetem wieczór, to byłaby afera.. Ale nie, skąd.. Grzesiowi przeciez wszystko wolno... Jak zawsze. - spojrzała na niego wściekle. Gdyby chociaż napisał głupiego smsa, ze umówił się z koleżanką na wino, nie byłoby żadnego problemu, ale nie.. Oczywiście musiała się dowiadywać wszystkiego z trzeciej ręki, w dodatku od kogo? Od Zuzy, naczelnej plotkary akademika.

- Napisałem ci w smsie, żebyś przyszła, ale oczywiście Zuzia wie lepiej i Zuzi będziemy teraz wierzyć. - Zauważył, prezentując pełne zażenowanie na obliczu. Świetnie, po prostu genialnie, piękny powrót po roku, który rozpoczął się od wielkiego wybuchu zazdrości bez powodu. Foch i zazdrość w jednym, czyli jak doprowadzić Grześka do białej gorączki.

- Wybacz, nie chciałam ci przeszkadzać w pasjonującym spędzaniu wieczoru.. - prychnęla ironicznie - Zresztą, gdybym do ciebie nie napisała to prawdopodobnie w ogóle nie raczyłbyś mnie poinformować o swojej nowej znajomości. No bo po co, prawda? Lepiej o 2 w nocy pić winko z jakąś panienką.

- Wieczoru? Kurwa, twój wieczór trwa pół godziny? Bo dokładnie tyle spędziliśmy na piciu winka i pierdoleniu się na kuchence gazowej! - Odbił piłeczkę. Wściekły ton plus próba mówienia względnie cicho, gdyby Magda jednak rzeczywiście spała, tworzyły sympatyczne połączenie. - Napisałem ci, żebyś przyszła, trzeba było się ruszyć i zobaczyć, jak wyglądało nasze spotkanie! Ale nie, oczywiście ty wiesz lepiej, bo Zuzia ci powiedziała. Kurwa, niepojęte.

- Nie podnoś na mnie głosu! Mówiłam ci że Magda śpi! - zamknęła z hukiem książkę i spojrzała na niego wściekle - Nie obchodzi mnie ile czasu trwał ten wasz wieczorek, ani kurwa trochę. Ale uwierz mi, że dowiadywanie się z trzeciej ręki tego co zrobi mój facet miłe nie jest. Zwłaszcza że wszyscy kurwa wiedzą co robiłeś przez ostatni rok.

- Co dla ciebie oznacza, że po paru dniach zacznę sobie szukać dupy na boku, do tego oczywiście jawnie i bez żenady! Za kogo ty mnie, kurwa, masz? - Zapytał, skutecznie maskując wściekłością niemiłe zaskoczenie, którym był fakt, że miała go za kogoś zdolnego do robienia akcji wielkiego podrywu ledwo co poznanej laski kilka dni po powrocie do siebie i to jeszcze w jakich okolicznościach. - Znudziło mi się już, tak? A może jednak odegrałem przedstawienie w poniedziałek, żeby sobie zrobić z ciebie jaja i mieć świetną zabawę? No, dalej!

- Daj spokój Grzesiek, chodzi mi tylko o to, że naprawdę byłoby mi szalenie miło gdybyś kurwa chociaż raczył mnie poinformować, że spędzasz jakąkolwiek część wieczoru z jakąś panienką. Choćby po to, żebym mogła odpisać Zuzce, że spoko, ja to wszystko wiem, kumpela Grześka. Ale nie, ja robie wielkie oczy, bo mój facet oto miał ćwiczyć zaciekle Paganiniego, a pije sobie winko..z.. Z.,. Nawet nie wiem z kim!

- Zapytaj Zuzi, na pewno wszystko wie. - Prychnął. Powstrzymywał się bardzo mocno, żeby nie zaśmiać się ze swojej trafnej riposty, ale z sukcesami, bo wyszło mu coś raczej wściekłego niż rozbawionego. Kiedy już się z kimkolwiek kłócił, nie zastanawiał się nad każdym słowem i wbijał szpile niezależnie od tego, z kim miał przyjemność prowadzić tę ożywioną dyskusję z prezentacją argumentów. Jak już darł ryj, to w opór, nie był pierwszym do uspokajania sytuacji i wyciszania wszelkich buzujących emocji.

- Tak kurwa, z pewnością zapytam. Dziękuje bardzo za informację, czuje się w 100% usatysfakcvjonowana. - głos zaczął jej niebezpiecznie drżeć, chociaż chciała sprawiać wrażenie jedynie wściekłej.

- Pragnę cię poinformować, że połowa moich znajomych to kobiety i nie mam najmniejszego zamiaru rezygnować z picia z nimi kawy, rozmawiania o dupie Maryny i przebywania w jednym pomieszczeniu, bo ty sobie tego życzysz. A wynika to z tego, że należałoby sobie ufać, a nie wiem, jak wpisać zaufanie w strojenie fochów o to, że spędziłem pół godziny z inną dziewczyną, rozmawiając o uczelni, jej ojcu dyrygencie i jedzeniu. Chyba, kurwa, żartujesz. - Podsumował, wychodząc z pokoju. Drzwiami nie trzasnął, bo ten dźwięk go denerwował od dziecka, ale domniemane trzaśnięcie i tak zapewne zostało przez Oliwię odpowiednio odczytane.

Zamierzała coś jeszcze powiedzieć, ale zamiast tego jedynie otworzyła usta i szybko je zamknęła obserwując jak Grzesiek zamyka za sobą drzwi. Wystarczyła jedna sekunda, żeby zrozumiała, że zrobiła prawdopodobnie najgłupszą rzecz jaką mogła zrobić. Magda podniosła głowę z nad poduszki i spojrzała na nią pytająco, dokładnie w momencie w którym chciała coś powiedzieć, Oliwia rozpłakała się brawurowo nakładając kołdrę na głowę. Tego jej właśnie było trzeba, awantury bez powodu.

z/t

Spotkanie z Jackiem naladowało jej bardzo pozytywnie, zresztą kazde spotkanie z Jackiem owodowało, że miała maksymalny przypływ pozytywnej energii! Kiedy jednak weszła do pokoju i napisała do Grześka smsa jej nastrój momentalnie się zmenił. Usiadła na łóżku i zaczęła się zastanawiać nad tym wszystkim co się generalnie stało i przede wszystkim, dlaczego tak się stało. Nie bardzo wiedziała jaki będzie finał ich rozmowy i czy nie zakończą dnia jako single. Westchnęła żałośnie na samą myśl o tym i opadła na łóżko zakrywając głowę poduszką.

Intelektualna pustka przez siedem pięter schodów jeszcze się zagęściła, natomiast swoje maksimum pustości osiągnęła na końcu korytarza siódmego piętra. A gdyby tak pomylić drzwi i przeprowadzić tę rozmowę ze Ściepanem? Sam Ściepan najpewniej w ogóle by nie ogarnął fazy, a rozmowa miałaby miejsce. Genialny pomysł! Hm, chyba jednak nie. W końcu niezwarty i niegotowy nacisnął klamkę i wszedł do pokoju Oliwii i Magdy. - Żyjesz, jesteś?

Podniosła się gwałtownie, zrzucając przy okazji parę rzeczy z szafki nocnej. - Jeeezuusie.. - mruknęła pod nosem - Jestem, żyje, wejdź.. - uśmiechnęłą się delikatnie zbierając z podłogi pare książek i kilka bransoletek.

Wszedł, usiadł na łóżku Magdy i zaprezentował swoje nieogarnięcie w pełnej krasie. Grzegorzu, czyżbyś TY nie wiedział, co powiedzieć? Mocno dziwne, bardzo mocno i bardzo dziwne. Dlatego tak sobie wytrwale milczał, podziwiając swój poziom nieogarnięcia, który powoli zaczynał zbliżać się do maksimum. Owszem, chciał właśnie w tym momencie wygłosić intelektualnie i retorycznie poprawną tyradę, w której przekazałby wszystkie swoje pytania, propozycje, uwagi, ale... nie mógł.

Spojrzała na niego uważnie po czym westchnęła i usiadła na swoim łóżku, wciąż nie odrywając od niego wzroku - To... - zaczęła ale wszystko co zamierzała mu powiedzieć (i co przede wszystkim ułożyła sobie w głowie!) wydawało się koszmarnie głupie. - Grzesiek nie róbmy tego... Ja się nie chcę kłócić, ja nie mam po prostu na to siły...

- Żeby się nie kłócić, jeszcze musimy się do tego nie prowokować. A robienie scen zazdrości to idealny pomysł na prowokowanie awantury. - Miał ochotę ją w tym momencie przytulić, zrobić PAC, PAC, PAC i zapewnić, że przecież wszystko jest, było i będzie cudownie między nimi, ale to by było półśrodkiem, który dodatkowo świadczyłby jeszcze o jego braku umiejętności prowadzenia sensownej rozmowy. Powstrzymał się więc i wciąż tkwił na łóżku Madzi. - Wiem co robiłem przez ten rok i nie jestem z tego dumny, ale nie powiem też, że w dupach na jedną noc szukałem ciebie, bo to by był jeden z większych możliwych idiotyzmów. Nie szukałem w nich ani ciebie, ani kogokolwiek, a raczej możliwości zapomnienia o tym, że to z tobą powinienem być na tej imprezie, a nie sam, ale za to otoczony wianuszkiem panienek. Bo było dla mnie jasne, że nie wrócimy do siebie i nie będzie happy endu w naszym wypadku. Wiem, że rozstaliśmy się głównie przeze mnie, ale z drugiej strony jest mi przykro, kiedy mnie podejrzewasz po dosłownie paru dniach o to, że szukam okazji, żeby cię zdradzić. Może i jestem egotycznym debilem, ale moje pochłonięte samozachwytem ja czuje się dobrze, kiedy ty jesteś przy nim i nie potrzebuje nikogo innego. To, że ja wybaczyłbym ci zdradę nie znaczy, że mam zamiar sprawdzać, czy w drugą stronę to działa tak samo, ani że mi na tobie nie zależy, bo jest dokładnie odwrotnie.

- Grzesiu to nie jest tak, że ja ci nie ufam, czy nie daj Boże uważam że ty mnie zdradzisz, bo ja wiem, że tego nie zrobisz.. - spojrzała na swoje dłonie jakby szukając w nich czegokolwiek co mogłoby ją nakierunkować na prawidłowy tok tej rozmowy - Nie wiem co we mnie wstąpiło, nie potrafie tego jakoś racjonalnie wytłumaczyć, ale po prostu jak mi Zuza napisała tego smsa i.. Grzesiek ja wiem jak ty działasz na dziewczyny... Doskonale zdaje sobie sprawę z tego, że co chwilę jakas się za tobą ogląda.. Ja cię nie chcę stracić, nie chcę drugi raz przechodzić przez to wszystko co działo się przez ten rok. Po prostu nie i już.. Nie chcę znowu się bez ciebie budzić ani bez ciebie zasypiać... Ufam Ci, w stu procentach, bezgranicznie.. Ale nie ufam tym wszystkim zapatrzonym w ciebie dziewczynom. I tak, jestem zazdrosna. I pewnie zawsze będę, ale obiecuje, że nigdy więcej nie zrobie tego co zrobiłam wczoraj, bo to było po prostu głupie i nie przyniosło niczego poza bezsensowną kłótnią..

- Ja też wiem, jak działam na dziewczyny, ale nic z tym nie zrobię, nagle nie dokleję sobie odpychającego ryja i nie przestanę być wysokim brunetem. Ani nie napiszę sobie na czole, że niniejszym zabraniam na siebie patrzeć. Ale te panienki nie wiedzą tego, co ja wiem. Że nie ma szans, daswidania, możesz w tej chwili zawrócić i wybrać inną trasę, bo mi należy tylko na jednej kobiecie. Na tobie. I tylko ciebie kocham, niezależnie od tego, co mają ochotę mi zaoferować inne dziewczyny, nie będę słuchać ich ofert. - Odpowiedział po chwili milczenia. Chciał swojej wolności i autonomii, a do tego niezbędne było jej zaufanie, że jeśli postanowi porozmawiać z kimkolwiek płci przeciwnej, nie skończy się to dzikim seksem na suficie, ale będzie po prostu rozmową, bo się dobrze klei, bo tak można, bo to nic nie znaczy.

- Ja wiem, że nie będziesz mnie o wszystkim informował łacznie z godzina rozpoczęcia i zakończenia rozmowy z kimś, kogo dane uprzedni prześlesz mi smsem. Grzesiek ja to wszystko wiem i.. I nawet rozumiem, ale postaraj się chociaż trochę zrozumieć też mnie. Siedze spokojnie w pokoju i nagle dostaje smsa, że oto siedzisz sobie z jakąś dziewczyna i o pierwszej w nocy popijasz winko... To nie było miło, zwyczajnie. Po prostu nie i koniec. Jak każda normalna dziewczyna, zakochana w swoim facecie, poczułam zwykłą i ludzką zazdrość. Bo to jest normalne... Bo mam nadzieję, że ty też byś się chociaż trochę wkurzył gdybym to ja siedziała z kimś, kogo nawet nie znasz... Bo zazdrość oznacza, że Ci zależy. A mi zależy i to bardzo.. I może nie powinnam tak tego rozgrywać, może byłam po prostu zmęczona i zwyczajnie chciałam przegięłam... Nie wiem, przepraszam, bo to nie miało być tak..

- Dobrze, rozumiem, ale to nawet nie musiała być prawda. Napisałem ci, gdzie jestem, chciałem, żebyś przyszła i zapewne nie po to, żeby ci pokazać, jak cudownie flirtuje mi się z Anastazją. Dobrze wiesz, że Zuzka uwielbia robić takie numery, szkoda tylko, że większość nie ma nic wspólnego z rzeczywistością. Nie każę ci myśleć tak, jak ja chcę, ale z drugiej strony wkurzyło mnie to, że bez żadnego problemu przyjęłaś do wiadomości wersję Zuzki i uznałaś ją za prawdziwą. Bo nie czekałaś na wyjaśnienia. Przynajmniej takie było moje wrażenie - Faktycznie, to go ostro wkurwiło, a od jego ostrego wkurwienia do wielkiej awantury z wyciąganiem wszystkich możliwych brudów jeden krok. Spędzili z Zuzanną cudowny rok, aż dziwne, że jej nie zamordował.

- Przecież napisałeś mi że "jesteście" tudzież 'robicie" czy cokolwiek to było... Jakbyś napisał że grasz Paganiniego to żadnej afery by nie było.. Grzesiek przepraszam, naprawdę.. Nie wiem dlaczego tak zrobiłam więc totalnie nie mam nic na swoją linię obrony. Wkurzyłam nie o to, że siedziałeś z tą całą Anastazją i piłeś wino, bo ja wiem że ty masz koleżanki - odparła zgodnie z prawdą pijąc łyk wody - Wkurzyłam się, że dowiaduje się z trzeciej ręki o tym, że pijesz to wino.. Ja się staram mówić ci o wszystkim, nawet o głupim wyjściu na kawę z Jackiem.. Więc naprawdę chciałabym, żebyś mnie chociaż poinformował, czy to naprawdę tak dużo? Ja nie chcę żebyś mi się spowiadał: idę z tym i tym, tu i tu i będę o tej i o tej.. To nie o to chodzi Grzesiek, ja nie jestem twoją matką, jestem twoją dziewczyną...

- Dobrze, przepraszam, że o tym nie pomyślałem. - Przyznał w końcu. Oto człowiek, który nie nadaje się do przepraszania, przyznawania się do czegokolwiek i innych normalnych, ludzkich czynności w kontaktach interpersonalnych. - To teraz przytul? - Wyciągnął do niej uroczo łapki.

- Tak, przytul. Ale ty przytul. Mnie. Tu. - skonkretyzowała dokładniej patrząc na niego uważnie. Niebyła do końca pewna czy Grzesiek zrozumiał o co jej chodzi, nie chciała żeby czuł się w jakikolwiek sposób "osaczony" ale chciała po prostu uczestniczyć w jego życiu, nawet w takich głupich sytuacjach jak wyjście z kimś na kawę.

- No, dobrze, mogę się ewentualnie na to zgodzić. - Przytaknął, uśmiechając się. Poczuł ulgę, że jednak potrafili to sobie wyjaśnić, a nie tylko posiedzieć w milczeniu przez parę minut i uznać, że sprawa załatwiła się sama, bo oboje zrozumieli, o co chodzi. Tak zwykle było, kiedy miał jakieś większe ścięcie z Magdą, ale w przypadku Oliwki to nie działało, i w sumie bardzo dobrze. - O, tu jesteś. - Usiadł obok niej na łóżku i objął ją ramionami.