Hotel Monopol

Oliwia nie bardzo wiedziała co się dzieje. Świat wirował, ściany drżały, pościel zsuwała się z łóżka i mieszała na podłodze z ich ubraniam. Grzesiek zaciskał dłonie na jej nadgarstkach i składał kolejne pocałunki na jej ciele a ona zupełnie wyłączyła myślenie skupiając się jednie na jego ustach, palcach i skórze.

I nie tylko tych trzech częściach jego ciała...
Kiedy już tysiące ich potencjalnych dzieci wylądowały szczelnie zawiązane na podłodze, a oni leżeli na łóżku obok siebie, przed dobre dwie minuty regulując oddech i inne czynności życiowe, napięcie powoli opadało.
- Umarłem. - Zakomunikował.

- Kręci mi się w głowie. - odparła oddychając głęboko. Dokładnie tak się właśnie działo, świat wirował a Oliwia w żaden sposób nie umiała tego zatrzymać. Przymknęła więc na chwilę oczy i na ułamek sekundy wstrzymała oddech.

Podczas ich nieobecności na parapecie pojawiła się druga butelka szampana, zresztą zgodnie z jego prośbą. Wstał z łóżka i ruszył w kierunku celu, którym w tym konkretnym momencie był ów szampan, po drodze zbierając napotkane części ich wspólnej garderoby. Sporo tego znalazło się pod jego nogami na zaledwie kilku metrach. Wrócił do łóżka i otworzył butelkę, którą za chwilę podał Oliwii.

Podniosła się na chwilę i usiadła wygodniej na łóżku, za oknem było już całkiem ciemno kiedy piła pierwszy łyk szampana. Przeczesała palcami zmierzwione włosy i spojrzała na niego z uśmiechem - Zmęczyłeś mnie... Strasznie, strasznie bardzo...

- Siedzisz na naprawdę wygodnym łóżku, nie obrażę się śmiertelnie, jeśli użyjesz go do konwencjonalnych celów... - Odpowiedział ze śmiechem. Sam również z wielką chęcią by się przespał, jednak tej nocy czekała na niego jeszcze jedna bardzo, bardzo, BARDZO ważna sprawa do załatwienia.

Zaśmiała się wesoło upijając z butelki kolejny łyk szampana. Nie ma to jak pić drogi alkohol wprost z butelki, ot odrobina studenckiego życia w hotelowym pokoju - Zaraz tak zrobię, zdecydowanie... Szampana? - zapytała wyciągając w jego stronę butelkę.

- A z wielką chęcią. - Wyciągnął rękę i czekał, aż butelka do niej przywędruje, co po chwili uczyniła. Sam przed sobą nie chciał się przyznać, że oto i pije na odwagę, jakież to żałosne i cipkowate. Ale tak właśnie było. Pogódź się S. Tym.

Jak tylko oddala Grzesiowi butelkę sięgnęła po jego koszulę, którą po chwili założyła. Ułożyła się wygodniej na łóżu opierając głowe na swojej ręce i spojrzała na niego uważnie - Wyglądasz całkiem seksownie na tle tego pokoju.. W zmierzwionych włosach i z butelką szampana w ręce, wiesz? - zapytała z rozbawieniem

- Wiem, tam jest lustro. - Wskazał butelką przeciwległy koniec pokoju, gdzie lustro niezaprzeczalnie wisiało na ścianie i faktycznie odbijał się w nim Grzesiek z szampanem i w stroju Adama. Dobry suchar! Też na odwagę. - Walnijmy jeszcze prysznic przed snem. - Ach, Pan Higieniczny, jak zawsze romantycznie.

- Właśnie miałam o tym powiedzieć... - przetarła oczy i stłumiła ziewnięcie podnosząc się z łóżka - Dobry byłeś z tym lustrem, przyznaj się, że caly wieczór czekałeś żebym powiedziała coś co zgra ci się z taką odpowiedzią.. Już ja cie znam.. - cmoknęła go w policzek idąc w stronę łazienki.

- To było jedyne, o czym myślałem, tak naprawdę, przyjechałem tu tylko po to! - Zapewnił sumiennie, kiwając energicznie głową na potwierdzenie. Wygrzebał się z łóżka, zebrał przy okazji z podłogi kilka poduszek i rzucił je w okolice ich poprzedniego miejsca przebywania.

- O prysznicu? Jesteś zlem, przysięgam że jesteś totalnym, nie romantycznym i niszczącym atmosferę złem.. - zaśmiała się wchodząc do ogromnej łazienki. Dobrze, że nie weszła tu na samym początko bo pewnie dostałaby zawału jeszcze przed SPA. Szybko weszła pod prysznic i po chwili poczuła na skórze duże krople ciepłej wody - Idealne dopełnienie..

- Nie o prysznicu... O sucharze! - Zaśmiał się uroczo, dołączając do Oliwki. W porównaniu z akademikową łazienką, było co podziwiać. Marmury, deszczownice i inne atrakcje rodem z pałaców, zapraszamy serdecznie do zabawy.

- Aaaa.. to sorry, cofam w takim razie wszystko. Wcale nie jesteś zły i nieromantyczny i nie niszczysz atmosfery, ani trochę. - dodała po chwili z rozbawieniem.

Przyjemnie było zaserwować sobie dodatkową serię pocałunków i dotykowych mikroorgazmów podczas półgodzinnego prysznica... Niezmiernie miło. Wrócili do pokoju w ręcznikach, Grzesiek nawet mógł śmiało powiedzieć, że jego lęki egzystencjalne jakby ustały i zastąpił je błogi spokój w połączeniu z odpowiednią dawką pewności siebie. Idealnie!

- Teraz mogę umrzeć.. - opadła na łóżko w ręczniku i przeciągnęła się leniwie - Teraz mogę pójśc spać i obudzić się za dwa lata.. Tak, dwa lata to dobra data.. - dodała po chwili zastanowienia

- Nie myślałaś o karierze rapera? - Zapytał i wyszczerzył swoje białe zęby mniej więcej w jej stronę. Jednak nie ma to jak fajka po dobrym seksie, a co dopiero po seksie wręcz epokowym. Dlatego wygrzebał paczkę papierosów z kieszeni spodni i zasiadł na parapecie z popielniczką.

- Eminem już do mnie dzownił czy nie chcę z nim płyty nagrać - przykryła się kołdrą i zaśmiała wesoło - Powiedziałam, że pomyślę i przedzwonie w przeciągu tygodnia, zostały jeszcze dwa dni, więc muszę najpierw powiadomić Jay'a że rezygnuje z baletu na rzecz międzynarodowej kariery raperki.

- Śpij, wschodząca gwiazdo muzyki rozrywkowej. - Pokręcił głową i zapalił papierosa. Było mu dziwne ze świadomością, że niemalże tak samo czuł się prawie rok temu, kiedy miał zamiar się oświadczyć. Wtedy na pewno było za wcześnie, to była ta jedyna różnica. Tym razem nie czuł, że coś jednak jest nie tak. Pierścionek projektu Marcina i wykonania najsłynniejszego warszawskiego jubilera przeleżał w szufladzie cały rok, czekając na ten właśnie wieczór.

- Sceny hip-hopowej.. - poprawiła go zamykając oczy z lekkim uśmiechem. Poduszka, na której leżała pachniała ładnymi, grzesiowymi perfumami przez co nie bardzo miała ochotę ruszać się stamtąd ani na centymetr. Było jej dobrze. Bezpiecznie i wygodnie. I miała tę światomość, że Grzesiu siedzi niedaleko i za chwilę przyjdzie i położy się obok, przytuli się do jej pleców i delikatnie pocałuje ją w kark.

On jednak tego nie zrobił. Palił tego papierosa, jakby chciał, a nie mógł, później siedział na parapecie i kontemplował życie. Tylko po to, żeby Oliwka zdążyła lekko przysnąć, a on mógł się ogarnąć (czyli wciągnąć spodnie na tyłek), wykonać szybki telefon do recepcji, odebrać bukiet róż od pana z obsługi i wyjąć z torby pudełeczko z pierścionkiem. Nie jedz kwiatków, odwagi, nie palnij debilizmu, NIE JEDZ KWIATKÓW. Na kolana przy łóżku, no, już, dasz radę. Odpowiednia dawka motywacji z wnętrza własnej głowy i wszystko staje się łatwiejsze. - Śpisz?

- Nie dałeś mi buzi... - mruknęła sennym głosem nawet nie otwierajac oczy. Nie spała, 'przysypiała' to dużo lepsze określenie. Przysypiała i było jej tak niesamowicie dobrze, że bala się ze jak się przesunie chociaż o milimetr przestanie być tak wygodnie - Dlaczego się nie kładziesz? Późno już....

- Bo chciałbym cię o coś zapytać. - Brawo, Grzesiu, pierwsze koty za płoty. I tsunami przechodzące przez mózg. I tętno, które kwalifikowało go do wywiezienia na ostry dyżur, najlepiej w kaftanie bezpieczeństwa. - Wiesz... Miło się mieszka na tym samym piętrze i robi wypady na masaż i seks, ale nie tylko w taki sposób chcę z tobą żyć. Chcę takiego normalnego domu, który, mam nadzieję, razem stworzymy. Chcę męczyć się z zeznaniem podatkowym za nas dwoje, chcę testować wszystkie łóżka w sklepach meblowych, żeby w naszej sypialni na pewno stało to najwygodniejsze. Chcę wstawać po nocach do naszych dzieci, przechodzić przez ząbkowanie, kolki i całą resztę. Chcę słyszeć to najsłodsze na świecie walenie w klawisze fortepianu bez pojęcia przez słodkie, małe stworzenie, które trzymam na kolanach. Chcę porannej kawy i weekendowego lenistwa. Chcę być z tobą na dobre i na złe. Obiecuję, że postaram się być jednym z tych mężów, którzy chociaż są zakochani w sobie, egotyczni i pod wieloma względami niereformowalni, to jednak nie siebie kochają najbardziej. Ale swoją rodzinę. Czy zgodzisz się zostać moją żoną? - Położył na brzegu łóżka otwarte pudełko z pierścionkiem i czekał. Czekał. CZEKAŁ.

Usiadła momentalnie na łóżku patrząc to na niego, to na niewielkie pudełeczko leżące na pościeli. Poczuła dziwny ścisk w żołądku, jak przed ważnym egzaminem, z tym że TEN egzamin mieli zdać razem. Przełknęła ślinę słysząc jak mocno bije jej serce po czym dotarło do niej, że chyba powinna coś odpowiedzieć, zrobić, wykrzyczeć i nagle, w ułamku sekundy do jej mózgu dotarł odpowiedni impuls - Tak... O mój Boże.. Tak.. Oczywiście, że tak.. - powiedziała szybko czując jak do jej oczu napływają łzy. Zaliczała się zdecydowanie do hiperemocjonalnych osób, więc i w tym momencie jej wrodzona emocjonalność musiała dać o sobie znać - Chcę zostać twoją żoną, chcę zastanawiać się nad umeblowaniem domu i krzyczeć na ciebie jak będziesz rozrzucał swoje rzeczy po pokoju.. I chcę, żebyś mudził mnie co rano i całował tak jak tylko ty potrafisz i chcę.. - nie dokończyła czego w zasadzie chce, bo rozpłakała się malowniczo próbując jednocześnie się opanować.