Anastazja Teichmann

Imię/imiona: Anastazja Julia
Nazwisko: Teichmann
Data urodzenia: 13.08.1992
Miejsce urodzenia: Warszawa
Miejsce zameldowania: Piaseczno

Uczelnia: Uniwersytet Wrocławski
Kierunek: Filologia rosyjska
Rok: Pierwszy
Tryb: Stacjonarne
Stypendium: -------

Piętro akademika: Siódme
Numer pokoju: 705

Praca: --------

Przyszła na świat w ciepły, sierpniowy dzień, jako córka Basi i młodszego od niej o dwanaście lat Jakuba. Jak na oczko w głowie swoich rodziców przystało, otoczona była miłością i pluszowymi misiami, które do tej pory zdobią jej pokój. Rodzinny spokój zmącił tragiczny wypadek samochodowy, który miał miejsce czterdzieści cztery kilometry od Warszawy. Samochód, którym jechała wraz z rodzicami, został uderzony przez autobus, przez co wjechał na tory kolejowe i został wręcz zmieciony przez nadjeżdżający tramwaj. Nastka miała wówczas dziewięć lat i jako jedyna nie straciła przytomności. Jej matka zmarła na miejsce, a mała Anastazja trzymała mocno jej rękę aż do przyjazdu pogotowia. Nastka nie lubi mówić o tym co się stało. Unika tematu jak może, a jedyną osobą, która potrafi cokolwiek z niej wyciągnąć jest jej tato, który jest dla niej wszystkim. Anastazja nie bardzo wie jak odnajdzie się w nowym miejscu, ale obiecała sobie, ze choć przez chwilę spróbuje żyć innym życiem. Co prawda Wrocław jest całkiem daleko od Warszawy, ale zamierza wracać do domu jak najczęściej się da - jej tato kręci głową, powtarzając, że powinna zaznać życia prawdziwej studentki, ale Nastka wie przecież lepiej.

Jest dość zamknięta w sobie. Ma bardzo wąskie grono znajomych, dla których zrobiłaby naprawdę wiele. Ma świetne kontakty ze swoim ojcem (z którym wymienia miliony tysięcy smsów dziennie) a także z jego bratem, który po wypadku, zajął się nią kiedy Jakub leżał w szpitalu. Anastazja jest bardzo ciepłą osobą. Nie potrafi przejść obojętnie obok potrzebującch pomocy ludzi, pewnie dlatego z zapałem zapisuje się do kolejnych fundacji i wolontariatów. Ma świetne poczucie humoru i brawurowo posługuje się sarkazmem i ironią. Jej najlepsza przyjaciółka - Kaśka - powiedziała kiedyś, że Anastazja potrafi dopiec komuś w taki sposób, że dopiero w domu zaczyna się ogarniać co tak naprawdę powiedziała. Bywa niezdecydowana, potrzebuje sporo czasu na podjęcie decyzji, bo dokładanie analizuje wszystko co robi. Nie dla niej spontaniczne wypady w góry czy jeszcze bardziej spontaniczne autostopowe przygody. Anastazja lubi cisze, spokój i książki po rosyjsku. I tylko czasem ma ochotę naprawdę zaszaleć. Ma poukładane w głowie, była wychowywana według pewnych zasad, które przestrzega do tej pory. Nie ma problemów z dyscypliną i kompletnie nie potrafi zrozumieć tych wszystkich "zbuntowanych nastolatków". Generalnie czasem nie ogarnia ludzi, którzy ją otaczają, ale zbywa to krótkim milczeniem.

Miłość do rosyjskiego zaszczepił w niej ojciec, który godzinami czytywał jej klasyki rosyjskiej literatury. Nikt się więc nie zdziwił, kiedy Anastazja podjęła decyzję dtyczącą studiowania filologii rosyjskiej. Samego języka uczy się odkąd skończyła sześć lat, więc większych problemów mieć nie powinna. Kiedyś marzyła o muzykoterapii bo muzyka w jej domu rozbrzmiewała ze wszystkich możłiwych miejsc i nośników. Ma nadzieję, że w przysżłym roku akademickim uda jej się zdać na Akademię i za kilka lat zasili szeregii przyszłych muzykoterapeutów.

Jakub - ukochany tatuś Nastki. Wojskowy, dyrygent, można by rzec iż człowiek orkiestra! Wymieniają codziennie miliony smsów, rozmawiają minimum trzy razy. Nastka szczerze kocha swojego tate i nie ma problemów, żeby o tym mówić. Wie, że nie ma takiej rzeczy, której Kuba by dla niej nie zrobił i jest mu za to niezwykle wdzięczna.
Basia - mama. Zmarła w wypadku samochodowym kilka lat wstecz. Nastka nie lubi o niej mówić, choć skrycie przegląda zdjęcia i wraca myślami do dawnych lat.
Julian - szalony wujek! Brat bliźniak taty Anastazji. Wszędzie go pełno, zawsze głośny i zawsze chętny do pomocy. Ciekawostką jest fakt, że od roku jest w związku z przyjaciólką Nastki - Kaśką.

Interesuje się przede wszystkim tym co właśnie zaczęłą studiować. Namiętnie zaczytuje się we wszystkich możliwych rosyjskich książkach. Dodatkowo uwielbia Filharmonie i teatr. Przynajmniej raz w tygodniu bywa w kinie i wcale nie uważa tego za bezsensowne marnowanie pieniędzy. Lubi też fotografię, nie chodzi je oczywiście o robienie z siebie "zajebistej pani fotograf "bo tata kupił mi lustrzankę" - robi zdjęcia tylko dla siebie, nie chwali się nimi na żadnych portalach i broń Boże nie ma zamiaru zacząć.

- Panicznie boi się wszelkich autobusów i pociągów. Jeżeli ma gdziekolwiek pojechać to tylko z ojcem. We Wrocku porusza sie w większości na piechotę.
- W szafie ma ulubioną sukienkę swojej mamy, którą udało jej się uchować przed oddaniem "na dobre cele"
- Wciąż ma koszmary z wypadku.

Orientacja: Hetero
Religia: Luteranizm