Michał Falger

Imię/imiona: Michał Adam
Nazwisko: Falger
Data urodzenia: 11/09/1987
Miejsce urodzenia: Giżycko
Miejsce zameldowania: Giżycko

Uczelnia: Akademia Wychowania Fizycznego
Kierunek: Sport, specjalizacja trenerska
Rok: piąty (drugi magisterki)
Tryb: dzienne
Stypendium: nie ma

Piętro akademika: czwarte
Numer pokoju: 410

Praca: trener personalny w Pure Fitness w Renomie

Aby nakreślić biografię Michała, należy najpierw nakreślić odwieczne marzenie jego matki: mieć cycki. I to nie byle jakie cycki, ale cycki duże, a ponieważ natura nie spełnia niczyich marzeń, musiał je spełnić chirurg plastyczny. A ponieważ były to czasy komuny (może nie głębokie komuny, bo, nie oszukujmy się, był rok '85), w polskiej krainie mlekiem i miodem płynącej instytucja chirurga plastycznego właściwie nie istniała. A zatem, goniąc za tym jednym "malutkim" marzeniem, przyszła pani Falger udała się do kraju kapitalistów zwanego u-es-a i w ramach prezentu na osiemnastkę strzeliła sobie cycki, a swojego pana doktora dostała gratis. Pan doktor również był Polakiem i również spełniał marzenie swojego życia w u-es-a, zawodowo robiąc cycki, tyłki, nosy, usta i co tylko sobie klient zażyczył.
Na pytanie o to, co było pierwsze: Michał czy ślub, pani Falger odpowiada: ślub, a pan Falger - Michał, także tak naprawdę to nikt nie wie, czy państwo Falger mają dzieci, bo są państwem Falger, czy są państwem Falger, bo mają dzieci. W każdym razie, po radosnym dwuletnim niemalże pobycie w kapitalistycznym kraju, na wieść o rychłym pojawieniu się na świecie małego Falgerątka pan Falger zabrał radosną panią Falger do Giżycka (wersja pani Falger) lub też pani Falger zabrała cierpiącego pana Falgera do Giżycka (wersja pana Falgera) i tam też do dziś oboje zamieszkują.
Sam Michał, poza tym, że od małego trenował piłkę nożną, nie wyróżniał się w dzieciństwie za bardzo. W wieku lat siedemnastu poznał jednak dziewczynę, która wyróżniała się aż za bardzo - Dagmarę Kowalczyk, piękną niczym białe żagle na mazurskim jeziorze - i zakochał się na zabój. Po tygodniu spędzonym na zdobywaniu Dagi na najróżniejsze sposoby (nie wnikajmy lepiej, jakie dokładnie) zostali bardzo szczęśliwą parą i pozostają nią do dzisiaj, od roku w charakterze narzeczonych. Wyjazd na studia do Wrocławia był ich wspólną decyzją, której żadne z nich zdecydowanie nie żałuje.

Michał jest kochanym misiem, złotym człowiekiem, jak zwał, tak zwał. Pomoże każdemu, nawet temu, co tej pomocy nie potrzebuje, a swoje usługi oferuje chyba w każdym możliwym zakresie, od wniesienia zakupów na dziesiąte piętro do rejestrowania się w jakichś dzikich bibliotekach, żeby znajoma z polonistyki mogła wypożyczać na jego konto. Wrogów właściwie nie ma, bo kto miałby jakikolwiek problem z tak uroczym panem? On sam też generalnie do nikogo nic nie ma, wszystkich po równo obdarza swoją braterską miłością (no, tylko Dagmarę trochę bardziej) i wszystkim tak samo nieba by przychylił. Mylicie się jednak, myśląc, że Michał jest cudownym dzieckiem pozbawionym wad: wady ma on bowiem całkiem spore, przede wszystkim jest bardzo zapatrzony w Dagmarę, do tego stopnia, że resztę gatunku żeńskiego utożsamia z gatunkiem męskim. Pantoflarz z niego straszny, zrobi, co tylko Dagmarka mu każe, i to bez narzekania (i nie, to jest zaleta). Idealista. Właściwie to nie akceptuje żadnej wersji wydarzeń poza swoją własną; jeśli on tak mówi, to tak jest i jasne, szanuje, że według ciebie jest inaczej, ale tak naprawdę to było właśnie tak, jak on powiedział i nie przegadasz mu, że się myli. Z drugiej strony, ma ogromny problem z tym, żeby czasami pomyśleć o sobie, bo przecież to, czego on chce, w ogóle się nie liczy (zwłaszcza, jeśli zestawi się to z tym, czego chce Dagmara).

Po spędzeniu całego dzieciństwa na boisku, Michał nie widział dla siebie innej przyszłości, jak gra w prawdziwej drużynie, na prawdziwym boisku, z prawdziwymi kibicami i za prawdziwe pieniądze. Ale kiedy już miał taką możliwość, dotarło do niego, że wolałby raczej trenować innych, najlepiej dzieciaki, które uwielbia. No i do tego doszła jeszcze Dagmara, bo jeśli miałby być profesjonalnym zawodnikiem, nie mógłby spędzać z nią tyle czasu. Stąd specjalizacja trenerska.

Jak już zostało wspomniane, rodzicami Michała są państwo Falger: pani z cyckami i pan od tych cycków, państwo bardzo przy kasie, z czego Michał nie lubi jednak korzystać; ponadto Michał jest w posiadaniu trzech młodszych sióstr: dziewiętnastoletniej Martyny oraz dwunastoletnich Kai i Mai.

piłka nożna (ostatnimi czasy Borussia Dortmund, ale to akurat się zmienia), pływanie, żagle, szanty, dancehall (potajemnie), biografie w formie drukowanej i na szklanym ekranie

* Jedynym powodem, dla którego nie oświadczył się Dagmarze zaraz po maturze, był fakt, że nie miał kasy na pierścionek, a nie chciał pożyczać od rodziców, bo to miał być JEGO pierścionek.
* Chciał ochrzcić żaglówkę ojca imieniem Dagmary, ale stanęło na imieniu pani Falger.

Orientacja: hetero
Religia: no niby katolik, aczkolwiek jego aktywność religijna ogranicza się do fantazji o ślubie w kościele parafialnym w Giżycku oraz chrztach przyszłych Falgerątek.